Op jacht met Frits van der Gragt / Drie keer zweven

Op jacht met Frits van der Gragt naar trams in Frankrijk

Samen met Frits van der Gragt ging René in juni 2018 op jacht naar enkele trambedrijven in Frankrijk. Frits wilde dolgraag het nieuwe trambedrijf van Le Havre zien, maar vanwege zijn gezondheid dorst hij dat niet meer alleen te doen. Op ons gemak reden we door België om in Valenciennes de eerste moderne Franse trams te bekijken. Een noordelijke uitloper van dat net verloopt voor een deel enkelsporig en heeft wel wat weg van een NMVB-lijn die dwars door gehuchten gaat. Lille werd maar kort bezocht. De lelijke (persoonlijke indruk) trams van Transpole mogen dan een frisse kleur gekregen hebben, ze blijven hoekig en vreemd ogend. De oude trams van de “Mongy” waren tenminste echte trams. In Rouen zijn de eerste 70% lagevloertrams (van hetzelfde type als in Grenoble en Parijs) vervangen door moderne Citadissen van Alstom.

In Le Havre, de stad waar het Frits om te doen was, parkeerden we de auto aan het eindpunt van de tramlijn om de rit naar het centrum onder de draad te maken. De stad Le Havre heeft het tijdens de 2e Wereldoorlog flink te verduren gehad en van het oude centrum is vrijwel niets meer over. Na de oorlog werd de stad modern opgebouwd met een inmiddels in de architectuurwereld beroemde bouwstijl met veel beton. In de beschildering van de trams komt het vierkant van deze aparte bouwwijze terug. Terug richting Nederland werd Reims aangedaan, de champagnestad, waar de Citadissen een kopvorm van een champagneglas hebben. Leuk in Reims zijn de vele kleuren waarin het rollend materieel, zowel van tram als van bus, is geschilderd. De straten fleuren ervan op. Het goot van de regen toen we in Luxemburg de toen gloednieuwe trams bekeken. De lijn was nog maar voor een kort stukje geopend en we bleven er niet lang, ook al vanwege al die nattigheid. Beleef deze reis van Frits en mij mee in de getoonde handycamopnames.

Drie keer zweven, een NVBS-excursieverslag

Na de pauze geeft René een filmverslag van de interessante NVBS-excursie ‘Drie keer zweven’, die op 17 mei 2018 plaatsvond. Vanuit Arnhem werd met een Flirt-treinstel van Abellio naar Düsseldorf Flughafen gereisd. De H-Bahn-Sky-Train verbindt de luchthaventerminals met het DB-station en enkele parkeergarages. Volautomatische tweewagenstellen zweven in een frequentie van vijf minuten. De capaciteit per treinstel is slechts vijftig man, maar de snelheid en frequentie maken veel goed. Glazen wanden voorkomen dat mensen van het perron vallen. De stellen stoppen precies bij de deuren in deze wanden waarna een loopplank met hekjes aan de zijkant uit- en instappen veilig mogelijk maakt. De voertuigen ‘pendelen’ niet zoals de Schwebebahn van Wuppertal. Tijdens het stationnement worden de rijtuigen aan de onderzijden vergrendeld. De lijn is slechts 2,5 kilometer lang en de rit duurt acht minuten inclusief de stops.

Vervolgens ging het naar Wuppertal Vohwinkel en hier kregen we twee uur de tijd om de unieke monorail in het dal van de Wupper te bekijken. Bij Vohwinkel zweeft de lijn boven de straat en daar werden foto’s geschoten van het nieuwe lichtblauwe materieel dat toen pas enkele maanden oud was. Tijdens de tocht naar het andere eindpunt bij Oberbarmen werden we verrast door de passage van de “Kaiserwagen”, het museumtreinstel uit het begin van de vorige eeuw. De “Schwebebahn” zweeft in een frequentie van drie minuten en doet over de afstand van ruim dertien kilometer ongeveer een half uur. Daarbij worden twintig haltes aangedaan, voorwaar een uitstekende prestatie. Apart is het heen en weer zwaaien van de voertuigen bij de haltes, het zogenaamde ‘pendelen’. Er wordt zelfs voor gewaarschuwd met een sticker in de voertuigen.

Voor de derde zweefbaan reisden we door naar Dortmund Universität. Het universiteitsterrein is uitgestrekt en ligt in een heuvelachtig en bebost terrein. Deze zweefbaan bestaat uit een tweetal lijnen, beide met ‘enkelspoor’. Op de tak van lijn 1 pendelen twee wagens om de tien minuten tussen het Technologiecentrum en Eichlingshofen. Op lijn 2 wordt elke vijf minuten gependeld tussen Campus Nord en Campus Süd. Totale lengte is slechts 3,1 kilometer en de snelheid waarmee gezweefd wordt is hoog. In de lijn komt een flinke helling voor die dwars door het bos voert. Of u na de beelden een beetje zweverig bent…? Hopelijk niet.

Tot slot van deze filmavond enkele opnames van de vakantie in 2018 in Zwitserland. We zien in Zürich de Cobra-trams bij de ZOO en eindigen met het staccato van de stoomtreinen op de Brienz Rothorn.