Zout-treintjes op Sicilië
Samengesteld door Nico Booij
Afgelopen oktober 2017 had ik een week vakantie in Sicilië. Helemaal in het westen van het eiland ligt Trapani. Ten zuiden van de stad liggen uitgestrekte zoutpannen. In dergelijke zoutpannen wordt zout gewonnen uit zeewater. Zeewater wordt in grote, ondiepe bekkens geleid, waarna het water door natuurlijke verdamping verdwijnt en het zout achterblijft, waarna het kan worden gewonnen.
Uit een bekken waaruit het water vrijwel geheel verdampt is, wordt het zout in dit bedrijf geschraapt door een machine, waarna het door een lopende band naar één van de einden wordt getransporteerd. Daar staat een smalspoor-treintje klaar om het zout naar de fabriek te brengen waar het wordt gezuiverd. Op de dag dat ik er was, reden er 4 treinen hun rondjes, of liever vierkantjes; om de 5 à 10 minuten kwam er een treintje langs.
Dat het smalspoor zich hier heeft kunnen handhaven, is goed te begrijpen; de dammetjes tussen de bekkens zijn te smal om er met vrachtauto′s overheen te rijden.
Verwacht van mij geen technische details over het rollend materieel, of over de spoorbreedte; ik heb er op internet niets over kunnen vinden.
Meer over de zoutwinning in dit gebied die daar al eeuwen bestaat, vindt u bij wikipedia.
De foto′s zijn gemaakt op 30 oktober 2017. Helaas was het weer die dag niet al te best.
Het station van Trapani, dat aan de afmetingen te oordelen, vroeger van groot belang moet zijn geweest. Nu komt er nog maar tussen 5 en 10 keer per dag een trein van Trenitalia aan. Van hier is het ruim een half uur lopen om bij de zoutpannen te komen.
Op deze opname, ontleend aan Google Earth, zijn van boven naar beneden te zien: de stad met ongeveer in het midden het station, de haven en de zoutpannen, met linksboven het gebied waar de foto′s zijn gemaakt.
U ziet hier de schraapmachine onderweg; eronderdoor loopt de lopende band, die het zout transporteert naar het einde waar de treintjes worden beladen. De gehele installatie verschuift telkens enkele decimeters om weer een volgende rand zout te kunnen oogsten.
Na belading begint het treintje aan zijn rondje om bij de losplaats te komen. Op de achtergrond de laad-installatie.
Voorzichtig wordt de scherpe bocht op één van de hoeken van het traject genomen; het spoor ligt er niet al te best bij, en ontsporingen zijn niet welkom. Opvallend zijn de glijgoten die aan de 2e en volgende wagens zijn bevestigd; deze zorgen ervoor dat er geen zout tussen de wagens terecht komt terwijl het treintje onder de laadinstallatie doorrijdt.
Hier zien we een treintje van dichtbij; het zout bevat kennelijk nog aardig wat water; het druipt er aan beide kanten van af. Daardoor liggen er langs het spoor langgerekte zoutheuveltjes.
Een treintje onderweg tussen de zoutpannen; al van ver is het gepruttel van de dieselmotor te horen.
Bij de fabriek staan enkele reserve-wagens opgesteld. Vanwege de zeer zoute omgeving zal ook geregeld onderhoud noodzakelijk zijn.
De voorkant van de fabriek; hiervandaan verlaten geregeld vrachtauto′s met zout het fabrieksterrein. Dit bedrijf produceert 100000 ton zout per jaar. Het bezit 800 ha zoutpannen. Zie wikipedia.
Twee treintjes; de voorste is net beladen, en op de achtergrond zien we er één onderweg naar de fabriek.
3 november 2017