Verslag Winterse excursies rondom de Hundwiler Höhi en de Napf

24 februari 2023

door Martin Bos

SNE-winterreizen zijn klassiekers; je moet er snel bij zijn. Het was dus erg jammer dat de editie van 2022 niet doorging. In het najaar van 2022 gingen er al geruchten dat dezelfde reis in het voorjaar van 2023 zou worden uitgevoerd. En dat klopte. De deelnemers voor 2022 konden als eerste boeken voor de winterreis 2023; binnen 48 uur was de reis volgeboekt.

Zoals altijd kregen we het reisprogramma ruim op tijd. Voor mij was er wel iets nieuws: ik kon kiezen of ik de Interrailpas als papier of als ‘app’ voor de telefoon wilde krijgen. Jammer genoeg vielen drie deelnemers op het laatste moment af. Twee mensen op de reservelijst konden hierdoor wél mee.

Marjolijn en Karel van Hilten controleerden in Den Bosch of we echt wel op reis gingen. Foto: Marjolijn van Hilten.

Op vrijdag 24 februari stond een aantal NVBS’ers op spoor 7 van station ‘s-Hertogenbosch voor de trein naar Keulen. Niet vanwege een verstoring maar wegens werkzaamheden ergens in Duitsland op weg naar Keulen werd de route via Den Bosch gevolgd. De Deutsche Bahn staat bekend om haar vertragingen maar de overstappen werden gehaald, mede omdat aansluitende DB-treinen ook vertraging hadden.

Overstap in Keulen. Deze foto en alle volgende volgende foto’s: Martin Bos.

Het voordeel van de Interrailpas is dat je een persoonlijk ticket hebt en je je eigen plan kunt trekken. Twee van de deelnemers wilden op de heenreis via Stuttgart en over het nieuwe spoor via Ulm naar St. Gallen reizen. Dat lukte niet wegens de vertragingen.

Uiteindelijk bereikten we om 19.22 uur St. Gallen. Het hotel ‘Walhalla’ lag schuin tegenover het station en was snel bereikt.

Station St. Gallen met rechts de verlichte ramen van ons hotel.

In het hotel wachtte al een deelnemer op ons. Hij was eerder uit Nederland vertrokken en was wél via Stuttgart en Singen gereisd.

De volgende dag zaterdag 25 februari konden we direct aan de bak met een excursie met de S’Drissgi van de Appenzeller Bahn. De rit met de S’Drissgi begon in Gossau, waar al wat sneeuw lag. Ging onze route hoger dan lag er meer sneeuw. Daalden we dan lag er minder.

Via Wilen werd Waldstadt bereikt.

Daarna via Urnäsch naar Jakobsbad. De sneeuw was daar nog dikker zodat je goed moest uitkijken waar je liep. Helaas liep dat verkeerd af voor een deelnemer. Hij brak zijn been. Er was snel medische hulp en hij en onze reisleider Geert Gorissen gingen naar het ziekenhuis. Uiteindelijk is de deelnemer na een paar dagen gedwongen verblijf op zijn hotelkamer in St. Gallen per ambulance terug naar Nederland vervoerd.

Onze rit ging van Jakobsbad naar Appenzell met een uitgebreide fotostop op het Sitterviadukt.

Appenzell, Sitterviadukt

De rit ging verder naar Wasserauen voor een bezoek aan het depot met historisch materieel. De sneeuw was daar sprookjesachtig.

Wasserauen

Het einde van de excursie was in Appenzell. Iedereen ging via zijn of haar eigen route terug naar St. Gallen.

Zondag 26 februari was een vrije dag. Iedereen deed wat anders. Sankt Gallen werd bezocht, de Appenzeller Bahnen werden bereden, sommigen gingen naar Graubünden en ook de Limmattalbahn werd bereden.

Maandag 27 februari was een reisdag: kort samengevat via Chur naar Martigny. Geert had bedacht om met kopmaken in Uznach via Ziegelbrücke naar Chur te reizen. Dat was maar goed ook want op de ‘standaard-route’ via Buchs lag, met ingang van die maandag, het spoor tussen Altstätten en Buchs er voor een half jaar uit. In Ziegelbrücke raakte de Starbucks in het station overwerkt doordat (bijna) iedereen koffie wilde. Na de overstap in Chur reden we door het dal van de Rijn naar Disentis/Mustér.

Het Rijndal

Bij de Oberalppass kwamen we in de winter van de reisfolders: zon, sneeuw en een hemelsblauwe lucht.

Oberalppass

Als je boven bent dan moet je weer naar beneden. In dit geval naar Andermatt.

Andermatt

In Andermatt lunchten we.

Na de lunch reisden we verder naar Martigny met een overstap in Brig.

Na het diner was het leuk om nog even naar het station te gaan.

Op dinsdag 28 februari gingen we niet varen op het Meer van Genève maar wel met de automotrice ABDeh 4/4 32 op en neer naar Vernayaz en en brachten we een bezoek aan het museum van de ‘Train Nostalgique du Trient‘.

Veel belangstelling voor de ABDeh 32 op het sta-tion van de Martigny – Châtelard in Martigny.

Daarna op weg naar Genève voor een tramexcursie. In Genève kwam de beloofde tram niet wegens een technisch defect. Daarvoor in de plaats de motorwagen 729 en bijwagen 308, de Geneefse variant van de Zwitserse standaardtram. Onderweg werden meerdere fotostops gehouden.

AGMT Be 4-4 729 + remorque B 308 op de Place de Neuve

 

Quai de la Poste

Het personeel van de tram vond het tegen half vijf mooi geweest. De rit eindigde bij het Gare Cornavin waarna iedereen zijn eigen gang ging, bijvoorbeeld naar de oude stad, anderen op zoek naar dat ene adresje voor kaasfondue.Woensdag 1 maart was weer een vrije dag. Veel deelnemers reden naar Chamonix (en dan door of terug), anderen naar Orsières en La Châble of de lijnennetten vanuit Aigle en Bex. Ook de route Montreux – Zweisimmen werd bereden met het nieuwste ‘Golden Pass’-materieel.

De rijtuigen kunnen zowel op meterspoor als op normaalspoor rijden. Helaas reed de trein vanuit Montreux niet verder dan Zweisimmen vanwege, zoals de MOB fijntjes meldde, ‘technische problemen bij de BLS’.

Golden Pass-materieel in Zweisimmen

Op donderdag 2 maart reisden we naar Bern met aansluitend een tramexcursie. Al dan niet volgens het geplande reisschema kwam iedereen op de juiste tijd in Bern. Na een wandeling kwamen we in het hotel.

Hirschgraben

Het weer was lekker zodat het wachten op de tram met een broodje niet vervelend was.

Eigerplatz

De tram, deze keer ‘elektrischer Standard-Tramzug Nummer 107 und 327‘, vertrok ‘om de hoek’ van het hotel, namelijk vanaf het Tramdepot Eigerplatz. Op verschillende plaatsen werden fotostops georganiseerd.

Bij eindpunt Saali bleven de fotografen op gepaste afstand.

Hier werd een dames-groepsfoto gemaakt.

Bern halte Saali

Het personeel begon er plezier in te krijgen. Het geplande einde van de tramexcursie was weer op de Eigerplatz maar als we wilden dan konden we ook verder meerijden naar het depot van de museumtram in Weissenbühl. Dan konden we zien hoe het tramstel weer de remise in werd gereden. En ja, daarna zou het personeel met een Fonduetram naar de Eigerplatz rijden voor een fondue-rondrit ‘s avonds. Als de Nederlandsere gasten het leuk vonden dan konden ze op de balkons van die Fonduetram, meerijden naar de Eigerplatz. Zo gezegd, zo gedaan. Als kers op de taart mochten we het tramdepot in en via de werkplaats naar de museumtramstoomlocomotief die daar stond. Zij trots en wij blij.

Tramdepot Eigerplatz

Op vrijdag 3 maart was de rondrit met de BDe 2/4 240 van de Verein Historische Eisenbahn Emmental. Onderweg een lunch en aansluitend op de rondrit ’s avonds het diner.  Met een overstap in Langenthal werd Huttwil bereikt, waar de rondrit begon. De eerste fotostop was bij de halte met het kortste perron van Zwitserland: Bergli, 3465 Rohrbachgraben.

Halte Bergli

Griesbach

Tussen de middag bezochten we in Konolfingen het depot van de Verein Historische Eisenbahn Emmental. Daarna kregen we onderweg een lekkere warme lunch. De rit was rond toen we weer in Huttwil aankwamen. Terug op station Bern konden we de lange loopbrug naar het (vanwege de ombouw) tijdelijke perron met de sporen 49 en 50 bekijken.

Station Bern met op de achtergrond de zilvergrijze loopbrug naar het tijdelijke perron.

 

Het diner was in een restaurant bijna naast het hotel. Ze hadden hun best gedaan om het menu in het Nederlands te vertalen.

Albert Hauber als oudste deelnemer bedankte Geert voor de mooie goed georganiseerde reis. Hij vertelde ook dat dit zijn 52e reis was en hoopte er nog veel meer mee te maken. Alle deelnemers applaudisseerden luid omdat ze het er van harte mee eens waren.

Op zaterdag 4 maart mocht iedereen weer zijn eigen gang gaan. Een aantal pakten de trein om nog zoveel mogelijk van het Zwitserse spoor te genieten. Anderen bleven in de stad.

Bern, Marktgasse

De terugreis op zondag 5 maart verliep zonder grote problemen. Iedereen koos zijn eigen route naar Basel SBB. Daar ontmoetten we elkaar op het perron bij de trein naar Düsseldorf. De DB maakte het nog even spannend of we in Düsseldorf de overstap konden halen, door vanaf Koblenz ‘rechtsrheinisch’ te rijden. De overstap lukte; we moesten wel weer een aantal reizigers in de ICE naar Nederland ongelukkig maken omdat we onze gereserveerde zitplaatsen wilden gebruiken en de trein weer overvol was. Gelukkig liep de trein in Arnhem leeg en kon vanaf Arnhem iedereen zitten.

We kijken weer terug op een geslaagde reis.

Geert, erg bedankt!