Treno e tram tussen Como en Colosseum
door Marjolijn van Hilten
Na het bestuderen van het programma dat door reisleider Geert Gorissen was opgezet, leek ons een weerzien met een aantal plaatsen die aangedaan zouden worden wel heel erg aantrekkelijk. En al was het geen Flex-reis, er was voldoende ruimte om zelf e.e.a. te ondernemen. Goede hotels, een programma voor zowel trein- als tramliefhebbers, op twee dagen na goed weer en geen tegenslag door de stakingen bij de DB. En voor de voorpret: een fantastisch programmaboekje met uitgebreide details, informatie en links naar websites.
Donderdag 21 mei stapten we in de ICE 105 richting Keulen. Na Arnhem kregen we de Interrailpas waarmee 10 dagen (binnen 21 dagen) gereisd kan worden in het buitenland. Daar de treinenloop gewijzigd was, hadden we een lange, maar mooie rit langs de Rijn naar Basel. Ondanks de machinistenstaking in Duitsland kwamen we op de geplande tijd aan in Domodossola, net over de Zwitsers-Italiaanse grens. Gezamenlijk, 37 reizigers, hebben we in ons hotel (Albergo Corona) gegeten en konden de gesprekken die we in de treinen voerden, voortgezet worden. Het personeel van het hotel kon zo doorgaan voor personeel anno 1920. Prachtig. Zo ook het afrekenen van de drankjes door de eigenaresse met een sigarenkistje onder haar arm voor het geld.
Vrijdag 22 mei eerst op eigen houtje een wandeling door het stadje gemaakt en later hebben we bij de Centovalli gekeken. Die trein maakt een mooie rit van Domodossola naar Locarno. Helaas stond het nieuwste treinstel (of is het toch een tram?) er niet. Om 10.17 uur vertrokken we met de EC 37 naar Brescia waar we om 12.51 uur aankwamen. Een fijne bijkomstigheid was dat ‘ons’ hotel (NH Brescia) bijna naast het station ligt. Koffers uitgepakt en de stad bekeken. Sommigen maakten gebruik van de Interrailpas om gelijk een andere stad te bezoeken of ritten te maken door de omgeving.
Brescia is een leuke stad. Mooi plein waarop een stadhuis dat normaliter open is ter bezichtiging. Er was nu een vergadering van de gemeenteraad, maar door tussenkomst van een beveiliger mochten we – na het afgeven van onze id-kaart – in de pauze van de vergadering toch een blik werpen op de mooie zalen. In Brescia zijn de ruïnes van een Romeinse tempel te vinden: het Forum Romanum dat op de werelderfgoedlijst van de Unesco staat, evenals de kerk van San Salvatore en Santa Giulia. In een straat liggen tegels die herdenken dat hier in de jaren 60 politieagenten vermoord zijn tijdens de diverse aanslagen. Het aardige van een NVBS-reis is wel dat je elkaar telkens weer tegenkomt. Je begint met twee, maar eindigt ergens op een terrasje met meer medereizigers. Vaak resulteert dat dan in een gezamenlijk etentje. Deze dag met zijn zessen in een restaurant waren we uren hebben gezeten zonder dat werd aangedrongen op meer afzet van vocht! En bediening met humor.
Tot besluit: dit is ons vermaak geweest, anderen zullen – buiten de excursieritten andere dingen gedaan hebben, maar volgens ons gold voor ieder: een heerlijke reis, veel gezien, goed georganiseerd, goed weer en veel plezier gehad. Leuke trein- en tramritten met enthousiaste vrijwilligers.
Zaterdag 30 mei wilden wij eigenlijk naar Milaan, maar vanwege het heerlijke warme weer, 25 graden, zijn we in Como gebleven. We zijn met meerdere reisgenoten naar de funiculaire gegaan om boven op de berg bij Como te komen. Daarna een schitterende wandeling met mooie uitzichten. Boven wat gedronken en met de funiculaire weer naar beneden. De boot gepakt en een uurtje over het Comomeer gevaren. De boot deed diverse plaatsen aan. Verder gewandeld door Como, kerk bezocht, terrasje gepikt en later met zijn achten ergens gegeten. Het plein waar we zaten werd bevolkt door artiesten die met een optocht hadden meegedaan. Wij hadden dat echter gemist om de een of andere reden. Naderhand nog een ijsje ter afsluiting op het terras waar we de vorige avond waren beland. Helaas nu geen gezellige live-muziek.
Zondag 31 mei gingen we om 09.03 uur vanaf Como S. Giovanni met de EC 12 (een heerlijke trein met voldoende opbergplaats voor de koffers) naar het mooie station van Zürich waar we om 12.30 uur aankwamen. Om 13.00 uur gingen we weer via de mooie route langs de Rijn met de EC 6 naar Keulen Hbf, waar we snel moesten overstappen, gelukkig op hetzelfde perron, om daar om 19.15 uur met de ICE 104 naar huis te reizen. Voor één persoon leidde het probleem ‘Waar is mijn treinkaartje gebleven?’ tot hilarische taferelen. Gelukkig bood Geert de oplossing door logisch na te denken. Het elkaar gedag zeggen begon al vroeg. Enkelen stapten al in Duitsland uit.
Vrijdag 29 mei de koffers in het bagagedepot van het station gezet (kosten 6 euro per koffer) en nog even Florence in: naar de markt, die erg tegenviel. De kraampjes onderweg boden dezelfde waar, maar tegen een lagere prijs. Voor de Dom lange rijen om binnen te komen. Op een terrasje in de zon een pilsje genomen en daar kwamen enkele van onze medereizigers ook heen en zo sloten we weer bij elkaar aan. Koffers opgehaald en om 14.00 uur van Firenze S.M.N. met de hogesnelheidstrein die 260 km per uur haalt naar Milano Centrale waar we om 15.45 uur aankwamen.
Om 16.10 uur met een stoptrein binnen 35 minuten naar Como S. Giovanni. Met onze ratelende koffers (wieltjes) nog een hobbelige 900 meter wandelen naar het hotel Tre Re. Werkelijk iedereen had daar een anders ingedeelde kamer. Wij eentje met een tussenkamer met aan de andere kant daarvan de kamer van twee medereizigers. Even Como ingelopen om daarna in het hotel met zijn allen te eten. Na het eten nog even buiten op een terras bij het Comomeer een heerlijk ijsje gegeten met andere SNE’ers. En dat onder het genot van goede live-muziek.
Donderdag 28 mei een vrije dag. Iedereen koos een ander doel bijv. Pisa, Siena, of een zelf uitgezochte treinrondreisdag door Toscane. Allereerst hebben we een tramrit gemaakt vanaf het station Firenze SMN met de mooie tram tot het eindpunt vice versa. De trams zijn 5 jaar oud en komen van AnsaldoBreda. Zit je in de tram, kom je langs de tram onze reisleider met reisgezel van ons tegen die foto’s van de tram aan het maken zijn! Helaas is de stoelbekleding in de trams al versleten; toch iets met de kwaliteit van de leveringen door AnsaldBreda?
Om 13.30 uur gingen wij naar Lucca. We kwamen echter vanwege een ongeluk op het spoor in eerste instantie niet verder dan Pistoia. Van daaruit werden we per bus vervoerd naar Montecatini waar we onze treinreis weer konden vervolgen. Onderweg zagen we de fabrieken van AnsaldoBreda, waar deels onder doeken de Fyra’s, de miskoop van de eeuw van Nederland, staan. Een heel klein stukje van een Fyra was te zien en ik trachtte een foto te maken in die drukke bus over een Italiaan heen buigende onder het mom: beter iets dan niets.
Lucca is een plaats waar we 20 jaar geleden zijn geweest. We vonden het toen niets en we zijn na het drinken van koffie op een pleintje doorgereden. In de diverse bladen staat dat Lucca heel mooi is, dus we wisten al dat we destijds iets verkeerd hadden gedaan. En inderdaad. Lucca, omringd door vestingmuren, is een lief stadje met een mooie Dom. Niet druk gelukkig zodat her en der nog rust te vinden is. Iets wat haast nergens voorkomt in Italië, want overal loopt men luidruchtig te bellen of een geluidsinstallatie staat hard aan. Op een pleintje iets gegeten en gedronken. Om 16.38 uur naar huis en rond 18.00 uur waren we zonder oponthoud in Florence. Om 20.00 uur waren we terug in het hotel.
Woensdag 27 mei om 10.00 uur naar Florence Campo di Marte om daar met de historische dieselloc D445.1011 en twee zogenaamde 100-deuren-rijtuigen – de beloofde dieselmotorwagen was defect – op excursie te gaan. De rit ging langs Borgo San Lorenzo naar Marradi waar we lunchten. Namens de burgemeester van Marradi kregen we op de terugweg die via Pontassieve ging, een speciale lekkernij aangeboden. Het bleek om een soort gekonfijte kastanje te gaan. Veel fotostops. Veel foto’s en video’s gemaakt! Om 17.30 uur kwamen we weer in Florence waar ieder weer zijns of haars weegs ging. Daarna in Florence wat gegeten.
Dinsdag 26 mei, na eerst de koffers in het bagagedepot op het station te hebben gezet, naar de Kerk der Friezen bij het Sint Pietersplein. Helaas om die tijd gesloten. Pech voor ons en enkele van onze reisgenoten. Doorgelopen naar het station van het Vaticaan waar we een foto konden maken en waar niets te beleven viel. Stilte alom. Om 13.20 uur van Roma Termini met de Frecciarossa naar Florence waar we om 14.51 uur aankwamen op Firenze S.M.N. Met bus 22 naar het mooie hotel Starhotel Tuscany dat 20 minuten rijden buiten het centrum staat. Koffers uitgepakt en de bus weer naar de stad genomen. Er ligt al wel een tramrails bij het hotel, alleen is die nog niet geschikt om er een tram over te laten rijden: geen bovenleiding, en de rails houden voor de deur op.
Door de stad gelopen en de Dom bewonderd van buiten maar wel van heel dichtbij. Helaas staat er een groot deel in de steigers. Er was heel veel politie in de steden. Verder zie je overal straatverkopers. Ze handelen in paraplu’s, horloges, tassen, tekeningen en vooral selfie-sticks. Die zijn werkelijk hot. Lekker jezelf op de foto zetten voor een gebouw. Thuis pas kijken welk gebouw je eigenlijk had kunnen zien!!! In een heel gezellige ‘tent’ lekker zitten eten en met de bus weer naar ons hotel.
Maandag 25 mei ging men al dan niet alleen op weg, hetzij voor cultuursnuiven in Rome of een rondrit in de omgeving van Rome te maken. Enkelen stonden uren in de rij op het Sint Pietersplein om daar de St. Pieter in te mogen. En dat in de volle zon. Gelukkig hadden wij die al 20 jaar geleden bezocht zonder in de rij te hoeven staan. De metro’s staan helaas niet bepaald in de buurt van de attracties en zijn ook moeilijk te vinden want Rome is een meester in het verbergen van zijn metro’s. Wij gingen op stap naar de begraafplaats in het Vaticaan. Na tas- en id-controle mochten we het Vaticaan binnen waar ons een mooie begraafplaats wachtte. Er was een dusdanige beveiliging in het Vaticaan dat je echt niet verder dan de begraafplaats kon komen.
Toen nog naar de Kerk der Friezen gezocht, die achteraf naast de begraafplaats was. Alleen wij zagen half Rome, want we dachten dat de Sante Maria dell’Anima de kerk was die reisgenoten wilden zien. Na uren lopen door Rome, gingen enkelen op gehuurde fietsen met een gids door Rome. Wij gingen na een pilsje op een terrasje te hebben gedronken weer naar de tramplaats Piazza di Porta Maggiore waar Karel allerlei trams fotografeerde en wij met onze tramdagkaart nog de nodige tramlijnen bereden, ook die met meterspoor. Terug naar het hotel waar we maar een tosti hebben genomen. Daar zagen we de een na de ander binnenkomen, net als wij: moe maar voldaan na de belevenissen van deze dag.
Zondag 24 mei om 08.53 uur per Frecciarossa ES 9709 naar Padova van waar we met de hogesnelheidstrein ES 9419 naar het voorstadstation Roma Tiburtina spoorden. Daar overgestapt op een lokaaltrein naar Roma Tusculana, het station dat het meest in de buurt van ons hotel ligt. In de buurt betekende in dit geval nog 500 meter de helling oplopen. Om 14.36 uur kwamen we in Tusculana aan. Na bezit genomen te hebben van onze kamers in hotel Holiday Inn Expresse Rome San Giovanni direct door naar de dichtstbijzijnde metrohalte Pontelungo.
Met de metro naar Termini, waar we overstapten op de tram naar Piazza di Porta Maggiore. Daar twee museumtrams, een tram van het type MRS en tram 907 ottofinestrini, waarmee we een rondrit door Rome maakten. Allereerst bereden we het noordelijke net, waarna we richting Porta S. Paolo, met een stop bij het Colosseum, reden. En een foto’s dat er gemaakt zijn! Bij een pizzeria in de buurt van ons hotel hebben we gezamenlijk gegeten. Wel vreemd doet de afkorting van de Italiaanse zusterorganisatie van de NVBS aan: GRAF.
Zaterdag 23 mei maakten we vanuit Brescia om 08.30 uur een excursie langs het Lago d’Iseo tot Pisogne met dieseltreinstel ALn 668 121, dat in de originele kleurstelling is teruggebracht. Mooie route via Iseo naar Pisogne en terug naar Rovato, waar we om 13.30 uur aankwamen. Veel leuke fotostops met in Pisogne een langere stop. Daar konden we ‘bijtanken’ in de zon aan het meer. Terug in Brescia ging ieder zijns of haars weegs. Wij gingen met enkelen per trein naar Bergamo waar het helaas regende. Met de bus naar het hoger gelegen gedeelte van de stad. Wat rondgelopen, gedronken en later met de funiculaire en de bus weer naar het station. Ook de tram daar nog even gefotografeerd.
Om 19.07 uur de trein naar Brescia genomen. Daar zagen we alweer medereizigers in de diverse eetgelegenheden zitten, maar namen wij met nog 7 anderen de wijk naar een ander restaurantje dat ons door een medereiziger, die er net vandaan kwam, werd aangeraden. Dat was echt lachen. De eigenaar zei dat hij alleen een Italiaanse kaart had, maar dat hij wel eten op tafel zou zetten dat we vast wel zouden lusten. In eerste instantie hadden we zoiets van ‘dit krijgen we nooit op’ maar dat bleek later echt wel te lukken. Heerlijk en super gezellig.