Spoorwegwerken Antwerpen-Centraal 2006

6 september 2006

door Theo Ross

Op 6 september 2006 verzamelde zich een groep van 39 NVBS’ers in de grote hal van de spoorwegkathedraal van Antwerpen. De groep werd daar opgewacht door de heer Stan Wagemans van de NMBS die ons zou rondleiden over de spoorwegwerken, maar eerst werden wij ontvangen in een zaal waar hij een korte inleiding gaf van de historie van het stationsgebouw en de nieuwbouw in vier niveaus van een nieuw station met handhaving van het prachtige negentiende-eeuwse gebouw. Het niveau +1 met zes kopsporen is al opgeleverd en druk in gebruik. Daaronder komt niveau 0, waar in de toekomst winkels en horeca komen. Deze promenade, zal zich uitstrekken van het huidige station tot aan de oostelijke ingang, waar een nieuw modern stationsgebouw wordt gerealiseerd. Op niveau –1 komen perrons met vier kopsporen en ten slotte het laagste niveau, –2, met vier sporen, waarvan twee de tunnel induiken om in het noorden van het centrum boven de grond te komen en aansluiting te hebben met de HSL-sporen naar Nederland en de bestaande sporen naar Roosendaal en Noordwest-België. De inleiding met diapresentatie werd besloten met een korte film.Op niveau 0 wandelden de deelnemers, allen voorzien van een witte helm, de bouwplaats op. Hier werd duidelijk dat de winkelpromenade een uitgang krijgt naar De Keyserlei, een bestaande zeer drukke winkelstraat haaks op de sporen.

Via de reeds aanwezige, maar nog niet in gebruik zijnde roltrap kwamen we op niveau –1, waar men doende was om de natuurstenen vloertegels te bevestigen en de wanden te bekleden. In de spoorsleuven naast de perrons was wel ballast aanwezig, maar lagen nog geen rails. Ook was men druk bezig met de elektrawerken. Als je de enorme elektrakasten bekeek vraag je je wel af hoe die lui nou weten welk draadje bij welke lamp of motor in de sporenhal behoort.Via een trappenhuis daalden we af tot niveau –2, waar de doorgaande sporen in de richting van het station Berchem aangelegd moesten worden. We zagen dat er nog veel moet gebeuren voordat het oostelijke station gereed zal zijn. We liepen verder oostwaarts tot het einde van de perrons en zagen de tunnels richting Berchem omhooglopen. De perrons zijn zo lang dat op de kopsporen een A- en een B-gedeelte is, zodat twee treinen met verschillende bestemmingen kunnen worden behandeld, die dan met een paar minuten verschil achter elkaar in de richting Berchem kunnen vertrekken. De treinen naar het noorden en noordwesten worden op de doorgaande sporen op niveau –2 behandeld. Het mooie is dat het daglicht vanuit de overdekt sporenhal van niveau +1 de perrons van niveau –2 via een vide kan bereiken, althans van het westelijke deel.

Via een lange wandeling over de perrons in westelijke richting, trappen naar niveau –1, waar we ontdekten dat daar een rechtstreekse wandelverbinding is naar de perrons van de trams, bereikten we de roltrap naar niveau 0 en het zaaltje waar we bevoorraad werden met folders over de spoorwegwerken in Antwerpen. De groep nam afscheid en velen gingen nog Antwerpen in om nog wat te genieten van de trams. Onze dank gaat uit naar Claudia Garcia en Stan Wagemans die deze excursie zo prettig verzorgd hebben.