Najaarsreis naar Hongarije

door Pleun Benard

Stipt op tijd werd op uit Amsterdam vertrokken. Eenmaal de Duitse grens gepasseerd, werd de vertraging bij elk station groter. In Keulen was duidelijk dat de aansluitende trein in Frankfurt am Main Flughafen niet zou worden gehaald. In overleg met de conducteur werd daarom besloten om naar Frankfurt am Main Hauptbahnhof door te reizen om daar over te stappen op de ICE naar München waardoor de aansluiting op de aansluitende trein naar Budapest gehaald zou kunnen worden. Echter wederom vertraging, de trein naar Budapest zou echter wachten op onze aankomst en, naar later bleek, ook op de vertraagde ICE uit Berlijn.

Direct na aankomst in Budapest stond een rit per stoomtrein naar Eztergom op het programma. Voor de daarvoor noodzakelijke bustransfer van station Keleti naar station Nyugati was echter minder dan een halfuur beschikbaar. Via de meest gebruikelijke route zou dat nooit zijn gelukt. Via allerlei straatjes, waarbij de bus soms met een snelheid van 70 km reed, lukte dat toch. Na terugkeer uit Eztergom werd per gewone diensttram naar het depot van de ‘Kindereisenbahn’ gereden. Nadat dit was bezichtigd werd in het nabijgelegen restaurant de avondmaaltijd gebruikt. Na deze vermoeiende dag was het tijd om naar het hotel bij het Keleti station te gaan. Voor een aantal deelnemers was er de verrassing om vanuit het raam van de kamer op het dak van de trams, die daar hun eindhalte hadden, te mogen uitkijken. Dit uitzicht werd opgeluisterd door de ‘muziek’ die de aankomende en vertrekkende trams maken.

De zondag kon naar eigen wens worden besteed. In Budapest is zowel op hobbygebied als op cultureel vlak zoveel te zien dat één dag eigenlijk veel te kort is.Maandagmorgen vertrokken we per IC naar Miskolc. Bij het instappen bleken vier NVBS’ers, die geen deel uitmaakten van de groep, dezelfde bestemming te hebben. Dat had voor hen het voordeel mee te kunnen profiteren van de in die plaats georganiseerde extra’s, zoals het bezoek aan het tramdepot en een kort ritje met stoomloc op een gedeelte van de smalspoorlijnen van Miskolc naar Lillafüred en Garadna.

De volgende dag werd tijdens de treinreis naar Szeged een tussenstop gemaakt in Debrecen voor een rit met de enige tramlijn in die plaats. Bij de grote Calvinistische kerk in het centrum van Debrecen werd een blik geworpen op het gedenkteken voor Michiel Adriaansz. de Ruiter dat daar is aangebracht als blijk van waardering voor het vrijkopen van Hongaarse slaven van de galeien.

Door de uitstekende relaties van de reisbegeleidster van MAV Nosztalgia kon in Szeged een vooraf niet gepland bezoek aan de werkplaats van het trambedrijf worden gebracht. Wij werden daar per extra tram, bestuurd door de directeur van het bedrijf persoonlijk, heen gereden. Na het bezoek bood hij ook nog een rit aan in een gemoderniseerde Tatra, wederom door hemzelf gereden waarbij een enkelsporig gedeelte geheel achteruitrijdend werd afgelegd.

Per extra stoomtrein werd de smalspoorlijn Kecskemét – Kiskunmajsa in zijn geheel bereden. De terugrit werd in Bugac onderbroken om, nadat men eerst met een Hongaarse schone op de foto was gezet, met paard en wagen de poesta in te gaan. Na de show met paarden werd onder het geklank van Hongaarse muziek goulash gegeten. Aan het eind van de avond werd trein weer opgezocht om in het donker terug te rijden naar Kecskemét.

Ook aan het Hongaarse spoorwegnet wordt gewerkt. Dat had tot gevolg dat de geplande aansluitende trein naar Wenen niet kon worden gehaald waardoor het verblijf in Wenen enige uren moest worden bekort.De volgende dag was het tijd om naar huis te gaan. Onze Eurocity naar Keulen liep in Oostenrijk nog al wat vertraging op waardoor het halen van de aansluitende ICE naar Amsterdam wel eens een probleem had kunnen worden. Gelukkig bleek de rijtijd van de Eurocity ruim genoeg om toch nog vrijwel op tijd in Keulen te arriveren en op tijd in Nederland aan te komen.

De 26 deelnemers kunnen terugzien op een gevarieerde en geslaagde reis.