Havenrit Noord-Groningen

Op zondag 10 maart hebben 189 NVBS’ers de reis naar Groningen ondernomen om deel te nemen aan de Havenrit naar de Eemshaven en Delfzijl.

In het Hoofdstation stonden twee Arriva GTW-treinstellen gereed. Voor ieder was er koffie met een plak Groninger koek, frisdrank en ook broodjes ontbraken niet. De catering werd verzorgd door de Evenementenhal Delfzijl. De machinist en de gastvrouw van Arriva begroetten de groep; de begeleider van DBCargo sloot zich daarbij aan. Zijn aanwezigheid was nodig om de trein op het raccordement Eemhaven te begeleiden en in Delfzijl zorgde hij voor het inschakelen van de nodige verkeerslichten en overwegen. De Arriva-machinisten hebben op die sporen geen wegbekendheid. De weerberichten beloofden weinig goeds, al viel het in vergelijking met een dag eerder toch nog mee. De voorspelde harde wind bleef in het zuiden van het land steken. We kregen onderweg op de NS-app te zien dat het treinverkeer daar behoorlijk werd ontregeld. Wij moesten het doen met regen en zelfs wat natte sneeuw in Delfzijl. De reis was in het keurig verzorgde programmaboekje beschreven, inclusief de fotostops. Zo kwamen we aan de weet dat de aansluiting Eemshaven industrie de telegraafverkorting Eemia heeft. Het eerste deel van de rit voerde rechtstreeks naar de Eemshaven. Onderweg maakte de machinist ons opmerkzaam op een roedel herten die zich ijlings uit de voeten maakte. We maakten kennis met de vorig jaar geopende verbinding Roodeschool – Eemshaven bij de aanlegplaats voor de veerboten naar het Duitse waddeneiland Borkum. Arriva biedt daar aansluiting op die veerverbinding. Dankzij de ruimte in de dienstregeling kan de treindienst in goed overleg met de rederij worden aangepast op de vaartijden. De treinen kunnen dankzij de lange stop in Roodeschool het retourtje naar de aanlegsteiger maken. De excursietrein werd naar de sporen van het raccordement geleid. Daar was de eerste fotostop aan de Ranselgatweg. Een stukje wandelen naar de tweede fotostop aan de Eemshornweg bood niet alleen zicht op de langzaam volgende trein maar ook het vooruitzicht van een broodje kroket. De tyfoon zorgde voor een luide echo tussen de diverse loodsen.

De route naar fotostop 3 bestond uit terugrijden naar Sauwerd, daar de kruising van de diensttreinen afwachten, en na keren verder richting Delfzijl. Via een scherpe boog en een lichte helling reed de trein naar fotostop 3 aan de Handelskade Oost. Intussen moesten de deelnemers wind en een pittige regenbui doorstaan. De bikkels konden vanaf een loopbrug hun gewenste plaatjes schieten. Fotostop 4 lag aan de Oosterveldweg bij het station van Delfzijl.

Na keren in het station van Delfzijl werd koers gezet naar fotostop 5 aan de Oosterhorn Noord. De liefhebbers van de regen konden hier uitstappen en de langzaam verder rijdende trein lopend volgen om zo fotostop 6 aan Oosterhorn Zuid (de laatste) te bereiken. Dit was het verste punt van de rit. Verder rijden was niet mogelijk. De boogstralen zijn te krap voor de bijzondere constructie van de GTW-treinstellen. Hier voerde het treinpersoneel een splitsing van de stellen uit. Het hoogtepunt was natuurlijk het naast elkaar opstellen in een line up. Velen maakten van de gelegenheid gebruik om de fototoestellen hun werk te laten doen. Heel voorzichtig werden de treinstellen weer gekoppeld. De DB-Cargo begeleider had niet alleen voor het begeleiden van de rangeerbewegingen z’n handen vol, ook de remproef moest onder zijn toezicht gebeuren.

Tijdens de terugtocht naar station Delfzijl weerklonk een bijzonder omroepbericht: ‘Het regent niet meer!’ Bij het station namen de dames van de catering afscheid; de karretjes werden uitgeladen. De trein werd vervolgens aan het tweede perron opgesteld om daar te wachten tot het vertrek van de reguliere trein. Een groep deelnemers koos voor die trein om toch wat bijtijds thuis te kunnen zijn.
De echte liefhebbers konden de tijd doden door wat rond te lopen of voor een praatje een warme plek in de trein in te nemen. Ze werden beloond met een unieke rit: zonder tussenstop terug naar het vertrekpunt: Groningen Hoofdstation. Het einde van een stoere, leerzame en vooral gezellige dag. Afscheid nemen van het treinpersoneel en van de SNE begeleiders onder leiding van Ronald Bokhove. Zij hadden voor de gastvrouw, de machinist en de begeleider nog een attentie in petto.

Sjoerd Bekhof