Bevrijdingsdagrit met groene 766

5 mei 2001

door Pleun Benard

De SNE had een afspraak met de SEOM (Stichting Exploitatie en Onderhoud Mat ’54) om de SNE de primeur te gunnen om de eerste excursierit met de groene 766 te maken. Een poging om de traditie van een Koninginnedagrit op het Nederlandse spoorwegnet te herstellen, belande helaas op dood spoor. Het gekozen alternatief van een Bevrijdingsdagrit op zaterdag 5 mei 2001 dreigde, door logistieke (personeels-) problemen, op datzelfde spoor te belanden. Door vasthoudendheid en improvisatievermogen kon dat gelukkig worden voorkomen. Wel moest een concessie worden gedaan ten aanzien van het vertrekpunt. Dit moest van Leiden Centraal naar Utrecht Centraal worden verlegd.

De route van de excursietrein liep van Utrecht, via ‘s-Hertogenbosch en Eindhoven naar Maastricht. Na de verplichte pauze van het treinpersoneel werd via Valkenburg en Heerlen naar Kerkrade Centrum gereden. Vervolgens weer terug naar Heerlen en daarna via Breda naar Rotterdam Centraal. Daarna via de Hofpleinlijn naar Den Haag Centraal en vandaar tenslotte naar Leiden Centraal.Mede doordat het vertrekspoor werd gewijzigd werd circa 20 minuten te laat uit Utrecht vertrokken. Door het inkorten van de tijd die in ‘s-Hertogenbosch voor het maken van foto’s beschikbaar was, kon die vertraging grotendeels worden ingelopen. Voor de rest van de dag kon de dienstregeling worden aangehouden. Intensief contact tussen de machinist en de treindienstleiding zorgde daarvoor. Wat maar niet wilde lukken is aan te komen op de sporen zoals die stond aangegeven in de dienstregeling zoals die aan de deelnemers was uitgereikt. Alleen in die gevallen waar de infrastructuur geen andere mogelijkheid bood werd het aangekondigde spoor gebruikt.

Bij het rijden over hoofdlijnen zijn de mogelijkheden voor fotostops zeer beperkt. Om in- en uit te mogen stappen, is om veiligheidsredenen, het beschikbaar zijn van een perron een vereiste. Dat sluit voor de deelnemers de mogelijkheid om foto’s te maken waarbij de trein zich op de vrije baan bevindt, ook op enkelsporige baanvakken uit.Niettemin waren er een aantal punten waar aardige plaatjes gemaakt konden worden, zoals in Valkenburg en Berkel en Rodenrijs.

De heuse restauratie aan boord van de trein zorgde ervoor dat de inwendige mens niets te kort behoefde te komen.

Een woord van bijzondere waardering is op zijn plaats voor de machinist en de conducteur. Ze deden hun werk met inzet en plezier. De conducteur had er voor gezorgd dat hij, op eigen kosten, die dag een uniform kon dragen dat paste bij de tijd waarin het materieel waarmee wij reden in dienst werd gesteld.

De ongeveer 100 deelnemers kunnen terugzien op een geslaagde dag in een ontspannen atmosfeer.