Hoofdbestuur
Het Hoofdbestuur bestaat na de Algemene Ledenvergadering van 6 mei 2023 uit de volgende zeven leden:
Adriaan Pothuizen (voorzitter)
Geboren in Hilversum in 1948 en wonend tegenover NVBS-lid nr 31 (Dolf Blokker) bleek ik van meet af aan “railgeïnteresseerd”. Mijn lagere school stond naast de vroegere remise van de Gooische Tram. Vanaf 1961 NVBS-lid (toentertijd moest je 13 zijn om lid te mogen worden!). Na mijn studie Nederlands recht ben ik in dienst van NS getreden en heb bij en voor NS en het Spoorwegpensioenfonds tot 2018 veel functies vervuld. Ik was ook gemeentelijk ombudsman (Bunschoten, Soest). Hobbymatig heb ik veel gedaan voor (de Vrienden van) het Spoorwegmuseum, de SHM, de Vereniging Historisch Railvervoer Nederland en (binnen NVBS-verband) de SNR. Ik wil graag mijn bijdrage leveren aan het behoud van de NVBS als toekomstvaste, democratische en (inter-)actieve liefhebbersclub.
René Jongerius (penningmeester)
Geboren in Utrecht in 1952. Als zoon van een spoorman ben ik waarschijnlijk vroegtijdig besmet met het spoorvirus. Sinds 1971 ben ik NVBS-lid. Mijn belangstelling ligt vooral bij spoorwegveiligheid, seinwezen en infrastructuur. Daarover zijn in Op de Rails de nodige artikelen van mijn hand verschenen; ook een boek in de NVBS-reeks. Niets vind ik leuker dan in archieven en bibliotheken te graven naar informatie over die onderwerpen. Vanaf 2011 heb ik samen met anderen de NVBS-Beeldbank opgebouwd. Ik heb natuurkunde gestudeerd en ben in dat wetenschapsgebied ook gepromoveerd. Daarna heb ik in het hoger onderwijs en onderzoek allerlei beleids- en directiefuncties vervuld, onder andere op het gebied van financiën en ICT.
Klaas de Boer (tijdelijk waarnemend secretaris)
Bouwjaar 1953. Na mijn studie ben ik aan de slag gegaan in de uitgeverswereld, als uitgever en later als directeur en consultant. Ik ben tot voor kort actief geweest in de mediasector. Ik was zes jaar toen ik mijn eerste Märklin-locje kreeg. Dat trekt nog steeds zonder hapering zijn baantjes, inmiddels tussen een leuke collectie Zwitsers materieel. Via 1:87 kreeg ik ook belangstelling in het echte spul. Met mijn zoon naar Beekbergen en vele andere plekken. En tegenwoordig treinreizen, waaronder natuurlijk Glacier en Bernina, Jungfrau etc. Mijn interesse in de NVBS werd daardoor gewekt. Ik zou graag bijdragen aan plannen om weer nieuwe leden te vinden en ons mandje media wat meer in samenhang te brengen.
Sjors van Dongen
Geboren in 1996 ben ik onbetwist het ‘broekie’ van het Hoofdbestuur! Mijn liefde voor treinen bestaat al zolang ik weet: mijn eerste herinneringen zijn het als peuter kijken naar Thomas the Tank Engine – toen nog met de stem van Ringo Starr – en het intens genieten daarvan. Omdat mijn vader in het Verenigd Koninkrijk werkte, maar ik in Nederland op school zat, werden al snel de schoolvakanties bij hem doorgebracht. Het was natuurlijk onvermijdelijk dat in het Engelse treinenmecca mijn liefde voor spoorwegen verder aangewakkerd werd en dan vooral met een sterke belangstelling voor lokaal-, smal-, en industrieel spoor: eerst uitsluitend Engels, maar later ook Nederlands, Belgisch en Frans. Vanaf mijn 11e werden de vakanties in Engeland voornamelijk als vrijwilliger bij de Kent & East Sussex Railway doorgebracht. Uiteindelijk heb ik het daar tot stationschef en winkelmanager met een bestuursfunctie geschopt, naar Engelse begrippen best opmerkelijk voor een buitenlander. Na 5 jaar gestudeerd te hebben in Londen, ging ik eind 2021 aan de slag bij de communicatieafdeling van het Europees Parlement in Brussel. Dat betekende helaas (grotendeels) wel het einde van mijn Engelse activiteiten, maar ook dat ik ruimte had voor een nieuwe uitdaging binnen de hobby. Rond die tijd zag ik toevallig een advertentie van de NVBS op de website – ik was toen ruim anderhalf jaar lid – waarin gezocht werd naar een ‘Minister van Nieuw Élan’ om de vereniging nieuw leven in te blazen, een functie waar ik mij onmiddellijk door aangesproken voelde. The rest, as they say, is history…
Albert Koch
De interesse voor mobiliteit in het algemeen en railvervoer in het bijzonder werd mij van kinds af aan bijgebracht door mijn vader. Geboren in 1980 in Rotterdam en opgegroeid in Berkel en Rodenrijs, bestaan mijn vroegste railherinneringen uit de Sprintertjes op de Hofpleinlijn en de Duitse stoomlocs in het SSN-depot in Rotterdam Spaanse Polder. Nog steeds heb ik een zwak voor SGM, maar de stoomtractie bleef mij lange tijd iets té imposant. Sinds 2000 ben ik beroepsmatig in de railsector actief. Dat begon met dertien jaar bij NS in diverse functies, waarna ik in 2014 als projectleider bij Bombardier aan de slag ging. Vanaf 2016 werkte ik als fleetmanager opnieuw enkele jaren bij NS, en sinds eind 2022 ben ik consultant bij het adviesbureau 3PT in Amsterdam. Daarnaast ben ik betrokken bij de start-up ace4rail, een Zwitserse leasemaatschappij die ten doel heeft een leasepool van moderne getrokken rijtuigen op te zetten, en rijd ik twee tot drie dagen per week als trambestuurder met Avenio-trams in mijn huidige woonplaats Den Haag. Binnen onze veelzijdige hobby zijn mijn specifieke interesses divers. Ze reiken van PCC-cars en Tatratrams, via getrokken rijtuigen, de spoorwegen rondom Wenen en SGM-treinstellen tot aan het samenspel tussen politiek, infrabeheerders, spoorwegmaatschappijen en materieelleveranciers. Omdat ik niet enkel de hobby wil consumeren, probeer ik met enige regelmaat artikelen voor Op de Rails te schrijven over de onderwerpen die mij boeien en ben ik sinds 2016 vrijwilliger bij het Haags Openbaar Vervoer Museum. Tussen 2019 en 2022 was ik bij het HOVM de voorzitter van het bestuur. In die rol leerde ik dat een vrijwilligersorganisatie rust op zes fundamenten: een prettige sfeer in de club, een gezonde financiële basis, een continu aantrekkelijke propositie voor bezoekers, een helder langetermijnplan, een solide relatie met externe stakeholders en de juiste mix van competenties om alles te kunnen (blijven) doen wat nodig is. Mijn HOVM-bestuurswerk eindigde begin 2022, toen ik vaststelde dat ik niet alles wat naar mening in beweging moest komen om de organisatie klaar te stomen voor de toekomst, daadwerkelijk van zijn spreekwoordelijke plaats kreeg. Sinds begin dit jaar ben ik secretaris van de exploitatiestichting van de Stichting Hondekop. Daarnaast kijk ik ernaar uit voor de NVBS de juiste rijweg naar de toekomst in te stellen!
Bas Schenk
In 1951 ter wereld gekomen in het westen van Rotterdam. De tram naar Schiedam was het dichtstbijzijnde railvervoer en oma woonde even verderop waar drie tramlijnen passeerden. Ik heb er vaak de wagennummers zitten noteren. Per 1 januari 1966, op 14-jarige leeftijd, ben ik lid geworden van de NVBS, via de tentoonstelling van de NVBS in het gemeentearchief over 60 jaar elektrische tram in Rotterdam. Na mijn studie Civiele Techniek in Delft ben ik gaan werken bij de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders en vervolgens, na een paar jaar, overgestapt naar Rijkswaterstaat. Op verschillende plaatsen in het land, voornamelijk in het westen van het land, functies vervuld bij RWS. In 2016 de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Voor de NVBS heb ik me vanaf de jaren tachtig ingezet als redacteur tram van Op de Rails. In die periode kwam het jaarboek Trams van Uitgeverij De Alk op mijn pad, en al meer dan dertig jaar schrijf ik jaarlijks, met Maurits van den Toorn, een boek vol over alles wat er met de tram in Europa aan de hand is. Sinds 2011 ben ik voorzitter van Stichting RoMeO, de organisatie die de museumtrams in Rotterdam in beheer heeft. Naast deze bestuursrol in de stichting heb ik ook een bestuurdersfunctie op de vierasser.
Kees Wielemaker
Bouwjaar 1957 en opgegroeid in Kruiningen, in de nabijheid van het vroegere intercity-station Kruiningen-Yerseke alwaar de daar passerende en rangerende treinen al vroeg mijn aandacht trokken. Toen ik mij op 13-jarige leeftijd als kandidaat-juniorlid mocht aanmelden bij de NVBS heb ik mij niet lang bedacht en werd een abonnement op Donald Duck fluks omgezet in het lidmaatschap van de NVBS, daartoe aangezet door een tv-reportage over een NVBS-excursie naar de vroegere NFLS-lijnen in Friesland. Een jaar later startte de Stoomtrein Goes-Borsele (toen nog Stoomtram geheten) haar activiteiten en ook daar meldde ik mij aan. Daar kreeg ik de kans op te klimmen tot het niveau van leerling-stoommachinist. Overigens ben ik nog altijd als vrijwilliger aan de SGB verbonden, maar nu in een witteboorden-functie. Omdat ik erg geloof in de kracht van samenwerking ben ik ook jarenlang bestuurslid en voorzitter geweest van de vereniging Historisch Railvervoer Nederland en ben ik secretaris van de stichting Mobiele Collectie Nederland. Natuurlijk moest er ook brood op de plank komen: na een functie in het onderwijs ben ik tientallen jaren werkzaam geweest bij (educatieve) uitgeverijen. Toen dat tot een einde kwam, had ik het kunstje zo vaak afgekeken dat ik dacht ‘dat kan ik ook’ en ben ik een zeer bescheiden eigen uitgeverijtje begonnen. Een hoogtepunt op dit gebied was dat mijn tweede (en vooralsnog laatste) boekuitgave een nummer kreeg in de NVBS-boekenreeks: het enige keurmerk in Nederland op het gebied van railpublicaties.
Deze pagina is voor het laatst aangepast op 28 juni 2023.