Verhalen achter Nederlandse en Belgische postzegels met spoorthema

Toen ik een jaar of zes, zeven was ben ik, Ton Wouterse, begonnen met het verzamelen van postzegels. Nadat ik al een aantal jaren geleden de verzameling van Nederlandse postzegels compleet had, zocht ik een andere uitdaging. Dat werd in eerste instantie een combinatie van deze hobby én een andere liefhebberij: wielrennen. Niet gek als je bedenkt dat mijn vader wielrenner geweest is en ik geboren en opgegroeid ben aan het parkoers van de “Acht van Chaam”. En zo heb ik een verzameling aangelegd van alle Nederlandse, maar ook Belgische postzegels die iets te maken hebben met de fiets in het algemeen en het wielrennen in het bijzonder, aangevuld met eigen herinneringen aan die uitgebeelde gebeurtenissen. Denk hierbij aan foto’s van bezochte wedstrijden, toegangskaartjes, zogenaamde publiciteitsfoto’s van wielrenners, mijn kortstondige tijd als amateurwielrenner bij “De Lustige Wielrijders” uit het Belgische Hoogstraten, de klassiekers die ik later zelf gereden heb als fanatieke toerfietser etc.

Op dezelfde manier is ook deze “spoorwegpostzegels”-verzameling ontstaan. De belangstelling voor de trein is pas in de jaren 70 ontstaan, toen ik als militair gelegerd was in Duitsland en in het plaatsje Steyerberg woonde en achter ons huis een (goederen) spoorlijntje liep van Nienburg naar Uchte en er bijna dagelijks twee treinbewegingen waren met meestal loc’s van het type V100. Later nam het gebruik van de lijn af en werden er meer en meer (rangeer)loc’s ingezet van het type V60. Het deel van Steyerberg naar Uchte werd overigens in 1971 opgeheven en eind 1994 viel ook het doek voor de lijn vanuit Nienburg. Maar hier is dus de kiem gelegd voor een derde hobby die ik op dezelfde manier als mijn fiets- of wielrenverzameling nu dus ook gecombineerd heb met postzegels van Nederland en later ook weer van België.