Van sneue lijntjes en verdachte dijkjes

Al meer dan 25 jaar doen Victor Lansink en Michiel ten Broek onderzoek naar verdwenen spoorlijnen, zowel in archieven als vooral ook “in het veld”. Zelfs als een opgeheven spoorlijn al tientallen jaren geleden is opgebroken, is de loop terug te vinden en zelden of nooit verdwijnt het tracé helemaal uit het landschap.

Om dat te laten zien, belichten de auteurs van de succesvolle “Atlas van de Verdwenen Spoorlijnen in Nederland” en makers van de website Railtrash een aantal bekende en minder bekende binnen- en buitenlandse voormalige spoorlijnen. Vaak herkennen geoefende ogen de loop van een vroegere spoorlijn aan het overblijfsel van het baanlichaam, dat als een “verdacht dijkje” door een weiland loopt. Makkelijker herkenbaar zijn “railicten” zoals stationsgebouwen, wachtposten, bruggen en brughoofden die de loop van een voormalige spoorlijn verraden. Soms zijn er grote infrastructurele werken verricht voor de bouw van een spoorlijn, die niet zelden al na enkele decennia werd gesloten omdat de opbrengsten van het vervoer niet aan de verwachtingen voldeden. De sprekers noemen dat een “sneue spoorlijn”, een mislukking zogezegd, maar wel eentje met een interessante geschiedenis en idem overblijfselen.

Met actuele beelden en historisch fotomateriaal nemen ze u mee op een speurtocht door dit deel van de spoorweghistorie. Aan bod komen de restanten van enkele Nederlandse lokaal- en hoofdspoorwegen en lijnen van internationale allure, zoals de NBDS-lijn. Verder laten Victor en Michiel hun licht schijnen over enkele spectaculaire en militair-strategische, maar niettemin verdwenen spoorlijnen in het nabije buitenland en vertellen ze over hun onderzoeksmethodes.

Zie ook Spoorzoeken met Railtrash, samengesteld door Michiel ten Broek en Victor Lansink.