Van Hoek van Holland naar Berlijn

De eerste keer dat ik kennis maakte met Berlijn was in de winter van 1966 toen een vriend van me voorstelde er een keer heen te gaan en ook eens te zien wat de Grüne Woche zoal inhield. Was ook een goed alibi bij beider ’ouwe heer’ niet al te veel bezwaren op te roepen. De reis met de nachttrein was spannend, en vooral na het vertrek uit Helmstedt, waar we met de neuzen tegen de ramen zaten. Om ze open te zetten was het te koud ondanks dat er geen anderen in de coupé van het plan K rijtuig zaten. De geweerlopen van de controlemannen maakten diepe indruk. Op het station Zoo werden we gadegeslagen door enkele als heren vermomde lieden, van wie ik veel later begon te vermoeden dat ze iets met de Stasi zouden kunnen hebben. Tja, wat wil je van twee jongens uit een boerendorp uit Noord-Holland. De muur stond nog maar een paar jaar, maar lag eigenlijk heel ver weg.
Veel later toen ik in Amersfoort woonde (en nog woon) zag ik dagelijks aan mijn kamer in de Schimmelpenninckstraat de Russische, Poolse, Deense en Duitse (beide) rijtuigen in de treinen voorbij rijden. De charme of de geheimzinnigheid van de DDR is door het openen van de muur in 1989 verloren gegaan. Voor de toeschouwer jammer, voor de mensen (Genosse in het DDR-spraakgebruik) ondanks alle gevolgen een zegen. Berlijn is al die tijd blijven kriebelen en een reden om een presentatie met dit onderwerp te gaan maken en die aan de afdeling Drechtsteden te laten zien.