Museale sporen in Europa

Als gevolg van het opkomende particuliere autoverkeer in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw zagen spoor- en (interlokale) trambedrijven zich genoodzaakt over te gaan tot inkrimping of zelfs sluiting van delen van hun rail netwerken, dit tot groot ongenoegen van vele railliefhebbers van stoom, diesel of elektrisch materieel.
De reactie hierop was, dat vanaf de jaren zestig vele rail museumbedrijven ontstaan. Doel was het in stand houden van historisch materieel en/of het uitbeelden van hoe het spoorbedrijf, zoals dat in vroegere tijden was en werkte.
Dit ging uiteraard niet zonder slag of stoot. De initiatiefnemers van toen moesten om hun ideaal te verwezenlijken vele problemen trotseren. Slechts door een enorme dosis aan wilskracht en doorzettingsvermogen van vrijwilligers en onder druk van een steeds chronisch gebrek aan voldoende financiële middelen lukte het een aantal organisaties om hun doelstellingen geheel of gedeeltelijk waar te maken.
Om de verschillende resultaten van al die inspanningen te zien, maken wij op deze avond een nostalgische reis naar bekende en vooral de minder bekende ’historische spoor- en tramlijnen’ in Frankrijk, België, Luxemburg en Duitsland.
En dit alles van smal- tot normaalspoor in vaak een landelijke omgeving.