De IJzeren Rijn

Tijden veranderen. Men kan zich nu, terwijl de spoorlijn tussen Antwerpen en het Duitse Rijnland 130 jaar bestaat, nog maar moeilijk voorstellen dat de stilgelegde doorgaande spoorverbinding enige tijd tot de belangrijkste spoorlijnen in, of beter gezegd door ons land behoorde. In de huidige gemeente Roerdalen is van de spoorse activiteit van weleer nog maar weinig over. Hier en daar een stuk afrastering, een losweg, een verlaten overweg.
Na de eerste officiële opdracht op 12 december 1830 en de eerste concrete plannen in maart 1833, duurt het door allerlei verwikkelingen nog tot 20 juni 1879 voordat de spoorverbinding over zijn totale lengte in gebruik komt. Een spoorlijn door drie landen, in gebruik bij drie verschillende exploitanten en het eigendomsrecht verdeeld over vijf verschillende rechtspersonen. Er volgt tot 1914 een geweldige expansie inclusief spoorverdubbeling, vervolgens een rustige periode, om dan zelfs voor enkele jaren volledig gesloten te worden. Tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog is er een fors militair vervoer, waarna het verkeer zich vanaf midden jaren zestig beperkt tot enkele goederentreinen per dag. Begin jaren negentig volgt een tijdelijke opleving en in 1998 komt de doorgaande verbinding ten einde.

Thans zijn er meerdere plannen om de IJzeren Rijn als directe railverbinding tussen Scheldehaven en Rijnhaven te reactiveren. Hoe dan ook, zelfs bij heringebruikname resten ons van station Herkenbosch en station Vlodrop alleen nog de Stationsweg en het gehucht Vlodrop Station. En toch, er is zoveel meer dan beide namen in de verste verte doen vermoeden.