65 jaar Indonesische Spoorwegen

Een presentatie verzorgd door Ir. Widoyoko.

Het einde van de tweede wereld oorlog betekent niet het einde van de oorlog in Indonesië, die duurt nog even voort tot 1949. Een van de resultaten was dat spoorwegmaterieel en infrastructuur in puin lagen. Modernisering van de spoorwegen in Indonesië begon pas in de jaren 50 met bestelling van nieuwe stoom- en diesellocomotieven en nieuwe personenrijtuigen en goederenwagens vooral uit Duitsland, Nederland en Verenigde Staten.
Ondanks dat gingen de spoorwegen in Indonesië achteruit door de concurrentie met het wegverkeer en het slechte regeringsbeleid. Van meer dan 6000 km spoorwegnet restte er aan het eind van de eeuw ongeveer 4700 km, en grotendeels in slechte conditie.
Besef om de spoorwegen weer op te bouwen tot het niveau van voor de oorlog gebeurt rond de eeuw wisseling.
Om spoorwegzaken beter te behandelen wordt in 2005 een nieuwe afdeling binnen het ministerie van transport was gevormd de "Directorate General of Railway". Nieuwe projecten om de spoorweginfrastructuur te verbeteren zijn begonnen, onder andere de verbetering van de belangrijke hoofdlijnen in Java die moeten worden uitgebreid tot dubbelspoor. Sinds 2007 is er nieuwe spoorwegwetgeving. De ontwikkeling van de naoorlogse spoorwegen in Indonesië tot het begin van deze eeuw zal worden besproken in deze presentatie. Om een beter beeld te geven over de ontwikkeling van de spoorwegen in Indonesië zal ook een film worden vertoond.

"Argo Wilis Trein" één daagse express Bandung — Surabaya verlaat station Cibatu in de Preanger hoogvlakte