Tijd: 11.00-16.30 uur, aanvang filmprogramma 12.00 uur.

Entree: € 3,50 , jongeren t/m 18 jaar: € 2,00. Niet-leden zijn welkom!

Gezien de verwachte grote belangstelling wordt stoelreservering aanbevolen via: twente@nvbs.com. Kijk op www.nvbs.com/twente voor de laatste, actuele informatie.

Locatie: Wijkcentrum Prismare in Roombeek, zaal Muziekatelier,
Lonnekerspoorlaan 120 (hoek Roomweg), Enschede.

Bereikbaarheid:
Te voet : 20 minuten lopen (1,5 km) vanaf NS station Enschede,
Bus : buslijnen 2,60,61,62 halte Roombeek (elke 8 minuten vanaf station),
Auto : gratis parkeren voor de deur.

Routebeschrijving:
Zie www.prismare.nl/contact/routebeschrijving

Deze Nieuwjaarsbijeenkomst wordt georganiseerd in samenwerking met de Twentse Modelspoorweg Club TMC in Enschede (zie www.tmsc.nl), en wordt eenmalig op een zaterdag gehouden in Wijkcentrum Prismare, gelegen in de wijk Roombeek in Enschede, om zoveel mogelijk (stoom-)liefhebbers de gelegenheid te geven deze bijzondere filmdag bij te wonen. Iedereen is van harte welkom! Activiteiten tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst:

Spoorwegcineast Ton Pruissen vertoont rokerige films over stoomtractie in Duitsland, Polen en Tsjechoslowakije uit de jaren ‟60, ‟70 en ‟80. Tussendoor vertelt hij over zijn avonturen in het Oostblok en leest daarbij voor uit zijn Stasi-dossier.

Tijdens de pauzes is de 220 m2 grote TMC Modelbaan in bedrijf: de vele H0-treinen rijden via de reusachtige spoorspiralen over 1100 meter rails door het Twentse landschap (in aanbouw) naar de stations van Enschede, Hengelo en Oldenzaal.
De NVBS Winkel is aanwezig met een verkoopstand met spoorwegboeken en DVD‟s, de NVBS Bibliotheek informeert je over het zoeken in hun grote collectie boeken en tijdschriften, en de Stichting NVBS Railverzamelingen (SNR) verzorgt een tentoonstelling over Twentse spoorwegen, met aandacht voor de historie van de stations en spoorlijnen in en rond Enschede.

De internationaal bekende spoorwegcineast Ton Pruissen verzorgt een uniek stoomfilm-programma op deze grote Nieuwjaarsbijeenkomst. We laten Ton alvast even aan het woord:
"Het projektiescherm zal rook en stoom uitbraken en er lijkt smeerolie uit de beamer te sijpelen… Als de locomotief langzaam de draaischijf oprijdt voel je de bonken van de wielen in je maag… Daarna wordt de draaischijf in beweging gezet door een slanke vrouwenhand… Je voelt de snijdende vrieswind wanneer met acyteleenbranders bevroren leidingen van een Mikado worden ontdooid…
In de zomer van 1966 begaf ik mij op mijn bromfiets voor het eerst achter het IJzeren Gordijn, en ik was meteen verkocht. Wat een sfeer, wat een railjuwelen! Hoe rotter het regime, hoe mooier de locomotieven! Niets en niemand weerhield mij om er steeds weer heen te gaan: de Transportpolizei, de Stasi, de SOK (Polen) en hoe ze verder allemaal heten mogen – ik wierp hen soms een onbelichte filmrol toe, maar de buit nam ik (bijna) steeds mee naar huis.
Nu, dertig tot veertig jaar later, heb ik die buit weer tevoorschijn gehaald. De oude filmblikken hebben met mijn computers kennis gemaakt, de films hebben hierdoor een nieuwe glans gekregen.
Ik geloof in het spoor, ook in het spoor van nu. Maar de èchte locomotieven, de enige echte, dat zijn mijn zwarte vrienden: de Stoomlocomotieven. Ik heb ze gefilmd, ik moest ze filmen, ze waren onweerstaanbaar: in totaal en close, in hun biotoop, in regen en zonneschijn, vrolijk huppelend of moeizaam zeulend, fluitend, sissend, lekkend, in stations, in depots, en vooral: in zwart-wit.
Eén keer heb ik het gevecht met de politie verloren, en kreeg een Stasi-behandeling. Het onverwachte gevolg: daarna behoorde de Stasi tot mijn fans, want in mijn dossier staat: "ždas gesichtete Filmmaterial ist durchweg in einer guten Aufnahmequalität…‟ Ik zou zeggen: kom allemaal kijken of de Stasi gelijk had. Het Stasi-dossier zal ik meenemen."