Dubbelgelede tram 1017 nadert het noordelijke eindpunt bij Kagoshimaeki-mae, het klassieke spoorwegstation van Kagoshima. Foto: Alwin Pot, 2 april 2012.

Het niveau van het openbaar vervoer in Japan behoort tot de wereldtop, dus dit werd het eerste grote reisdoel om tijdens mijn werkzame leven te gaan bezoeken. In 2012 ben ik 3 weken met een Rail Pass door Japan getrokken om het “geleide” openbaar vervoersysteem te ervaren (dat houdt in Japan namelijk meer modaliteiten in dan alleen de klassieke spoorgebonden vormen).
De Japanse discipline en punctualiteit op de seconde zijn vermaard, maar binnen het moderne treinsysteem zijn extreme vertragingen toch niet helemaal uitgesloten. Het is ook goed denkbaar nog steeds vooroorlogs (tram)-materieel tegen te komen. Anderzijds kent het land vele experimenten, zoals staande en hangende monorail-systemen, metro’s op rubberbanden en Maglevs. Verder is de veelkleurigheid een aantrekkelijk aspect van het openbaar vervoer, net als de verschillende unieke excursietreinen waar je betrekkelijk eenvoudig en zonder bijbetaling mee mee kunt.
Leidraad vormen de Tōkaidō, Sanyō en Kyūshū Shinkansenlijnen, die grofweg de oostkust van Japan volgen van Tokyo in het midden tot Kagoshima in het zuiden. In elke stad met stedelijk openbaar spoorvervoer zullen we uitstappen. Verder komen we ook de belangrijkste spoormusea tegen.
In 2016 heb ik nog een daguitstap gemaakt naar het afgelegen eiland Okinawa om de monorail van Naha te bezoeken en dit vormt de toegift van de avond.

Kitakyushu Monorail 1108-1408 onderweg naar het hoofdstation van Kokura tussen de haltes Shii en Tokuriki-arashiyama-guchi. Foto: Alwin Pot, 4 april 2012.

JR-Maglev MLX01-1 in het museum SCMaglev and Railway Park in Nagoya. Foto: Alwin Pot, 13 april 2012.