Trams in Noord Afrika, Exotisch en modern

Oorspronkelijke trambedrijven die 2018 gehaald hebben vinden we alleen in Egypte. Het betreft een restant van het voorstadsnet van Caïro Heliopolis en twee netten in Alexandrië.
Het programma begint met de exotische omstandigheden waarmee het stadstrambedrijf van Caïro zich voortsleepte in het verkeer, tot het tenslotte ten onder ging. De voorstadstram van Heliopolis heeft zich door zijn vrije banen in zeer afgeslankte vorm nog weten te handhaven. De woestijnstad Helwan, ten zuiden van Caïro heeft in de tachtiger jaren een heel nieuw tramnet gekregen, dat door verwaarlozing eigenlijk niet meer in bedrijf is. Rest ons in Egypte de stad Alexandrië met een stevig voorstadsnet
(Ramleh) en een vrij goed stadsnet. Op dit laatste rijden nog steeds de Düwag trams uit Kopenhagen in verschillende aangepaste uitvoeringen. Het bedrijf ziet deze trams als de beste koop die zij ooit gesloten heeft ondanks nieuwere trams uit Japan.
Modern zijn de bedrijven in Marokko, waar in Rabat en Casablanca gigantische eenheden voor meer dan 400 personen een druk vervoer afwerken.
In Tunis is in 1985 een nieuw trambedrijf opgericht, dat zich de laatste jaren weer heeft uitgebreid tot een zestal lijnen, met hoge en lagevloer materieel.
Tenslotte gaan we naar Algerije waar tijdens mijn bezoek drie fonkelnieuwe trambedrijven in dienst waren in Algiers (2011), Oran (2013) en Constantine (2013). Het materieel is Frans (Citadis) en wordt nu ook in Algerije gemaakt. In vier andere steden is de aanleg van nieuwe netten al begonnen en gedeeltelijk in dienst gekomen terwijl nog een achttal lijkt te volgen.
Kortom oud en nieuw in verschillende vormen.